"Ik betreur het", "ik schaam me": bij de onmiddellijke verschijningen na het geweld dat volgde op de overwinning van PSG, de mea culpa van de eerste beklaagden

Door Camille Tavitian

Gepubliceerd op 3 juni 2025 om 19:16 uur

Google Nieuws

Leesduur: 2 min.

Verhaal: Verschillende mensen die na de overwinning van PSG waren gearresteerd voor gewelddadige handelingen, werden maandag 2 juni in Parijs berecht. Deze jongeren hadden geen strafblad en konden hun daden niet verklaren.

Naast hun liefde voor hun club hebben de twee verdachten veel gemeen. Ze zijn jong, in de twintig, zonder strafblad, met een vaste baan en beiden hebben mortieren afgevuurd. vuurwerk op CRS tijdens de festiviteiten , deze zaterdag 31 mei, van de historische overwinning van Paris Saint-Germain, die Europees voetbalkampioen werd na een overwinning op Internazionale.

In een volle en soms rumoerige rechtszaal uitte de voorzitter haar schaamte bij de aanblik van deze twee jongemannen zonder strafblad. In deze ongewone context van feestelijkheden, onderbroken door gewelddadige incidenten, werden 253 mensen gearresteerd. Deze jonge aanhangers staan ​​nu onmiddellijk voor de rechter.

Een schandelijke beklaagde

Toen de eerste verdachte de beklaagdenbank betrad, werd hij geïntimideerd, met gebogen hoofd en starend naar de grond, een PSG-shirt om zijn schouders. Aurélien, 20 jaar oud, werkt als heftruckchauffeur in de logistiek en woont met zijn ouders in de regio Parijs. Hij wordt beschuldigd van zware mishandeling van de CRS: hij zou hen met vuurwerk (gekocht via het sociale netwerk Snapchat) hebben aangevallen op de Place de la Concorde, rond 2 uur 's nachts. Na de mishandeling vluchtte hij eerst, werd vervolgens op de grond vastgehouden en kwam er met een wond aan zijn voorhoofd vanaf.

Lees ook

Overwinning PSG: controverse over veiligheid in Parijs, Retailleau gevangen tussen de RN en LFI

Tegenover de president gaf hij toe dat hij zich zo "schaamde" dat hij het niet over zijn hart kon verkrijgen om zijn ouders te vertellen dat hij maandag 2 juni voor de rechter stond. Hoewel hij probeerde zijn mortiergranaatvuur te rechtvaardigen, dat zogenaamd een reactie was op het gebruik van traangas door de CRS, gaf de verdachte zijn fout toe en zei hij met zachte stem in de microfoon:

De officier van justitie kijkt hem verontwaardigd aan: "Maar waar is de geest van sport en harmonie?" De advocaat van de verdachte betoogt op haar beurt dat de rechtbank rekening moet houden met het feit dat de jongeman een schoon strafblad heeft en dat zijn aanwezigheid op de beklaagdenbank uitzonderlijk is.

Toen de tweede verdachte voor de rechter-commissaris verscheen, leek ook hij geïntimideerd door de situatie waarin hij zich bevond. Brahim was een lange, slanke 21-jarige, nog student. Hij droeg een wit PSG-jack. Er zat een bloedspoor op zijn rechtermouw, ter hoogte van zijn elleboog: Brahim had geweigerd mee te werken en was in politiehechtenis beland, wat hem, zo vertelde hij de rechtbank, niet meeviel. Hij hield vol dat hij niet langer gewelddadig zou zijn tijdens de festiviteiten. Voorlopig staat hij terecht voor het afschieten van vuurwerk naar politieagenten.

Als de president aan Brahim vraagt ​​of zijn familie hem steunt, neemt zijn moeder, die op de eerste rij zit, het woord. met een handgebaar, en achter haar glimlachen haar vrienden naar haar. De twee banken worden bezet door haar familieleden. Haar advocaat benadrukt dit, om de betrokkenheid van de jongeman bij zijn buurtleven te illustreren.

Lees ook